Colombia: het uiterste noorden en de Caribean vibe…

Waar denk je aan als je hoort “Cariben”? Waarschijnlijk drijf je dromerig af naar witte stranden en turquoise wateren? Hoor je ook direct muziek? Proef je de heerlijke cocktails al of de ceviche? In Colombia is dat deels niet anders, maar de ruim 1.700km lange kustlijn in het uiterste noorden van het land heeft zoveel meer te bieden. De koloniale parel Cartagena de Indias komt in een ander blog aan de beurt, samen met Santa Cruz de Mompox … dat houden jullie dus nog tegoed. Eerst de natuur en het prekoloniale verleden dat je hier tegenkomt.

Tayrona National Park

Voor iedereen die wel eens een reisgids heeft bekeken of naar een reis online heeft gezocht, kent het Nationale Park Tayrona vast en zeker. Het is een prachtig divers natuurgebied met veel supermooie stranden gelegen op een steenworp afstand van Santa Marta, een van de grotere steden in het noorden van het land. Tayrona is bijzonder om verschillende redenen. Ten eerste bevind je je hier in een berggebied gelegen aan de kust: dan hebben we het over een hoogteverschil van zo’n 900 meter op een vrij beperkte oppervlakte. (het oppervlak van het Nationaal Park is 1,5x zo groot als de stad Utrecht). Het Nationaal Park is de thuisbasis van veel inheemse diersoorten en planten. Dankzij het hoogteverschil en uiteraard het tropische klimaat is er veel biodiversiteit: meer dan 300 verschillende soorten vogels, zo’n 100 zoogdieren waaronder brulapen en de gevlekte tijgerkat (oncilla) en zo’n 770 verschillende plantensoorten.

Er is een aantal wandelpaden uitgezet naar verschillende strandjes en uitkijkpunten. Je kan in Tayrona ook slapen in luxere accommodatie of in een hangmat: heerlijk! Onder een afdak maar wel in de open lucht met het geluid van de vogels en de brulapen die zich verderop in het woud laten horen… veel puurder wordt het leven niet…

De oorspronkelijke inheemse bevolking is de Arhuaco, Kogui, Wiwa en Kankuamo. Zij hebben al enige jaren een afspraak met de overheid dat er in de maand februari geen bezoekers het park in mogen. Tijdens deze maand wordt het park letterlijk, maar voornamelijk ook figuurlijk “schoongemaakt”: de natuurlijke energie wordt hersteld en Moeder Natuur krijgt de kans zich in alle rust te herstellen. Ik vind het een mooie erkenning van de oorspronkelijke levenswijze die hier al vele eeuwen bestond voordat de Europeanen voet aan wal zetten. De inheemse bevolking was en is zeer verbonden met de natuur en respecteert deze dan ook compleet op hun manier.

La Guajira

En dan het gebeid in het uiterste noorden van Zuid-Amerikaanse continent: La Guajira. Punta Gallinas is het uiterste puntje van het vasteland. Nu dacht je wellicht: in het noorden van Colombia is het overal tropisch en vochtig. Nu, niets is minder waar! La Guajira is een schiereiland en is een werkelijke woestijn. Ik moet eerlijk zeggen dat toen ik er was de cactussen werden omringd door groene planten, omdat het er veel had geregen.. maar dat is dus helemaal niet normaal hier! Het is een bijzonder gebied met indrukwekkende duinen die bijna verticaal de zee instorten. Cabo de la Vela is een klein en rustig dorpje waar je kan kitesurfen of gewoon kan genieten van de rust en het strand. Het is hier werkelijk leeg en rustig: een bijzondere ervaring. De oorspronkelijke inwoners van deze regio die zowel Colombia als Venezuela bestrijkt zijn de Wayuu. In Colombia geniet deze groep een zeker mate van autoriteit in La Guajira. De Spanjaarden hebben de Wayuu niet weten te onderwerpen; dit is pas na de onafhankelijkheid in de 19de eeuw gebeurd. Naast een bewonderenswaardige vastberadenheid en trots, hebben de moeilijke omstandigheden in de woestijn hen hier zeker bij geholpen.

Islas Rosario

Wat is er toch veel te vertellen over dit deel van Colombia! Alleen de Noordkust is een 3- of 4-weekse reis al meer dan de moeite waard.
De archipel Islas del Rosario is te bereiken vanaf Cartagena de Indias, wellicht dé mooiste koloniale stad van Latijns-Amerika. Dagelijks vertrekken de bootjes naar de eilanden waar je kan snorkelen, duiken, wandelen en gewoon heerlijk in een hangmat een boekje kan lezen. Aan de noordzijde van Isla Grande, die overigens ook niet zo heel groot is, zijn de witte stranden en is het koraal. Aan de zuidzijde van het eiland zijn de mangrovebossen en kan je ’s avonds tijdens een boottochtje het water prachtig zien oplichten door de plankton die oplicht als je met je hand door het water strijkt… magisch.

En dat is natuurlijk wat Colombia is: Magisch! Het is niet voor niets dat hier het magisch realisme is ontstaan dankzij Gabo (ofwel Gabriel Garcia Marquez). Blijf de blogs volgen: vooral als je van Gabo houdt: tijdens een verblijf in het plaatsje Mompox waan je je werkelijk in het dorpje Macondo waar het verhaal zich afspeelt..

Tijdens de groepsrondreis die in juli 2020 vertrekt wordt het Tayrona NP aangedaan. Kijk hier op de website voor meer informatie.

TIPS:
Tip 1. De beste reistijd voor het Caribische noorden? Het hele jaar door! Er is wel een regentijd van mei t/m oktober, maar met de hoge temperaturen van zo’n 25-30 graden is een beetje regen gewoon heel aangenaam…
Tip 2. Hou je van Carnaval? Dan moet je zeker Barranquilla eens bezoeken! Na het Carnaval in Rio de Janeiro is dit de grootste ter wereld. Deze traditie is hier ontstaan uit een mix van katholieke, creoolse en inheemse elementen. Een bijzonder feest dus voor alle Colombianen. De slogan? ¡Quien lo vive, es quien lo goza! (Wie het beleeft, die geniet ervan!)

Wil je vaker waardevolle, handige of gewoon leuke tips ontvangen over bestemmingen en reizen?
Schrijf je in voor de nieuwsbrief: