Argentinië Ruta 40 Patagonië
Wat spreekt er nu meer tot de verbeelding dan een eindeloos lege weg door een ruig en weids of soms juist gesloten landschap. De Ruta 40 is een legendarische route en staat zeker in het lijstje van bekende autowegen in de wereld. Als je van indrukwekkende natuur, oorverdovende stilte, immense ruimte en surrealistische landschappen houdt, dan is dit dé weg die je ooit gereden moet hebben.
Deze serie blogs gaat over Argentinië: een beschrijving van de bezienswaardigheden met een persoonlijk tintje. Niet te veel tekst, vooral ook mooie plaatjes en altijd met een opening voor een verzoek om meer informatie: info@patiperra.com
Ruta 40 – Patagonië
Hier begint of eindigt de Ruta 40. Om precies te zijn in Punta Loyola op 35km van de stad Rio Gallegos: op zich geen bijzondere plek, behalve dan de wetenschap dat de legendarische route hier start. Ter indicatie: de afstand van Rio Gallegos naar El Calafate (Perito Moreno Gletsjer) bedraagt zo’n 300km. Van Rio Gallegos naar Ushuaia is een kleine 600km met twee keer een grensovergang aangezien je een stukje door Chili rijdt.
Estrecho Magellanes 500 jaar, Tierra del Fuego & Ushuaia
De wereld rondvaren? Dat gebeurde voor het eerst dankzij Hernando de Magellanes of Ferdinand Magellaan. Deze Portugese ontdekkingsreiziger voer onder Spaanse vlag de wereld rond in 1520. Het was tijdens deze reis dat hij de Estrecho de Magellanes ofwel de Straat van Magellaan ontdekte. Dit is de zeestraat die de Atlantische oceaan met de Stille Oceaan verbindt. Het was dezelfde Ferdinand Magellaan die het uiterste zuiden van het continent Tierra del Fuego of Vuurland heeft genaamd. Het dankt de naam aan de vele vuren van de oorspronkelijke Yaghan bevolking die Magellaan zag toen hij uiterste zuiden van het continent bereikte.
Er zijn verschillende manieren om Vuurland te ontdekken en een van de meest bijzondere is tijdens een boottocht door de fjorden waarbij je dagelijks aan land gaat om op plekken te komen die je over land niet kan bereiken. Van Punta Arenas naar Ushuaia of retour: je vaart door de kanalen van Tierra del Fuego, langs prachtige fjorden, langs gletsjers en rotsen en door de leegte, want hier woont écht helemaal niemand meer…
Tierra del Fuego & Ushuaia
Tierra del Fuego is overigens geen eenduidig begrip.
Zo verwijst het naar het land en de grote en kleine eilanden ten zuiden van de Zeestraat van Magellaan dat zowel Chili als Argentinië omvat, het grootste eiland van deze regio heet Tierra del Fuego. Daarnaast is tevens de naam van de Argentijnse provincie in het uiterste Zuiden van Argentinië en het is ook de naam van het Nationaal Park in Argentinië. Het Nationaal Park bevindt zich op een steenworp afstand van Ushuaia.
Ushuaia is een aangenaam stadje in het zuiden waar je werkelijk aan het einde van de wereld bent aangekomen. Het is de uitvalsbasis voor de expeditie cruises naar Antarctica en voor hierboven vermelde cruise. Het stadje ligt aan het Beagle kanaal waar je een mooie dagtocht maken om zeeleeuwen te spotten of pinguïns. Daarnaast is er ook voor actievelingen genoeg te doen. In het Nationaal Park Tierra del Fuego zijn veel wandelingen uitgezet en op verschillende plaatsen kan je er te paard op uit. Wat is er nu mooier dan jezelf een echte gaucho te voelen in het weidse Patagonië…
El Calafate & El Chaltén
Patagonië is er voor de avonturier die van het “Grootsche Buiten” houdt. Het is mijn favoriete regio (of in ieder geval één van de…;) in Zuid-Amerika vanwege de stilte, de ruimte, de bergen, de gletsjers en de mensen. Ze zijn hard en gastvrij tegelijk. Dat is wat het leven met je doet in deze contreien… Het klimaat is altijd veranderlijk, altijd mooi en intens en altijd onvoorspelbaar. Het ervaren van harde wind, regen, sneeuw en de volle overgave van de zon, maken een verblijf hier werkelijk fenomenaal.
In het Nationaal Park Los Glaciares bevindt zich wellicht dé beroemdste en mooiste gletsjer van Patagonië: de Perito Moreno. De bewegende ijsmassa is vernoemd naar ontdekkingsreiziger Francisco Moreno. Deze Argentijn wist dit gebied uit handen van de Chilenen te houden: een held dus voor dit land. Over platformen loop je op verschillende hoogtes voor de ijsmassa langs. Je aanschouwt een ijswand van wel 60 meter hoog en zo’n 5km breed. De diepte is onmogelijk in te schatten, maar bedraagt 30km. Terwijl je naar de massa kijkt vallen er continu brokken ijs in de massa. Dit kan zijn aan de voorkant, zodat je daadwerkelijk tonnen ijs het water in ziet glijden met een doffe knal, maar meestal gebeurt dit ín de gletsjer. Dat betekent dat je het alleen kan horen en dat maakt het wellicht nog indrukwekkender. Het is mogelijk om met een gids een ice-hike te maken op en in de gletsjer. Een bijzondere ervaring ook al loop je er niet alleen… Het is heel bijzonder te zien dat het massieve blok ijs ineens niet meer zo massief is wanneer je je erin bevindt.
De Perito Moreno is niet de enige gletsjer in dit gebied die je kan bezoeken. De Upsala en de Spegazzini gletsjers kan je bezoeken met een boottocht. Of bezoek een traditionele Estancia, deze boerderijen of ranches waren het domein van de schapenherders en daar dankte de regio zijn bestaan aan.
Wandelparadijs: El Chaltén en het Fitzroy massief
Een andere aanrader in deze buurt is het dorpje El Chaltén. Dit dorp is nog jonger dan El Calafate, bevindt zich werkelijk in het Los Glaciares NP en is een zogenaamd ‘hiking paradise’ voor alle wandelfanaten. Vanuit het dorp loop je zo het wandelgebied in waarbij je kan kiezen uit verschillende routes: van makkelijk tot moeilijk, met of zonder bijzondere uitkijkpunten, maar allemaal speciaal. De hike naar Laguna de los Tres bijvoorbeeld is een pittige, maar je wordt hier wel beloond met een prachtig uitzicht. Andere wandelingen kosten minder effort, maar de uitzichten zijn ook daar zeker de moeite waard.
Het Fitzroy massief bestaat uit dezelfde granieten torens ook bekend van Torres del Paine in Chileens Patagonië. Het wandelgebied in El Chaltén is toegankelijker dan de Chileense variant met meer mogelijkheden tot dagwandelingen dan meerdaagse trekkings. Een van de mooiste wandelingen die ik zelf ooit heb gemaakt is die van El Chaltén in Argentinië naar het uiterste zuiden van Chili. Lopend een grens over met je rugzak blijft een bijzondere ervaring, vooral als er niemand om je heen te vinden is.
Er zijn hier nog voldoende plekken te vinden, waar nog niet zoveel toeristen komen.. Een bijzondere plek om een prachtig melkgroen gekleurd kratermeer te zien is bij de Huemul gletsjer. Of een boottochtje over het Lago del Desierto kan een dag in El Chaltén helemaal afmaken.
Niemandsland
De weg van El Calafate naar Bariloche is leeg op een enkele estancia of gehucht en een verdwaalde fietser na. Jawel, er zijn echt heel dappere mensen die besluiten om duizenden km te fietsen door een letterlijk onherbergzaam landschap waar de wind vrij spel heeft en struiken of bomen niet aanwezig zijn om te schuilen/bescherming te zoeken. Een van de bijzondere bezienswaardigheden die je hier overigens wel tegenkomt: de Cueva de las Manos. De handafdrukken in dit bijzondere grottencomplex dat zich letterlijk “in the middle of nowhere”bevindt, lijken er onlangs op geschilderd te zijn. Niets is minder waar: ze dateren uit een periode van 13.000 tot 9.500 jaar geleden.
Deze mooie auto van de foto vonden we midden op de Ruta 40… de wielen stonden ietwat scheef en rijden was dan ook blijkbaar geen optie meer. Helemaal leeg is de Ruta 40 dus niet.
De volgende blog gaat over het Merengebied: Bariloche en San Martin de los Andes zijn wellicht bekende namen. In Villa La Angostura heeft Koningin Maxima een zomerhuis… een prachtig plaatsje omgeven door bergen, meren en rivieren.
TIP: En hoe zit het nu precies met de wegen en de afstanden?
- Ushuaia – Rio Gallegos: 580km, asfalt
- Rio Gallegos – El Calafate: 300km, asfalt
- Rio Gallegos – Punta Arenas, Chili: 260km, asfalt
- El Calafate – El Chaltén: 215km, asfalt
- El Calafate – Cueva de las Manos: 550km, gravel en asfalt
- El Calafate – Bariloche: 1.400km, gravel en asfalt bv. En wat is nu de beste reistijd voor deze regio? Van oktober t/m april.