Vertragen & nieuwe tijden: het Post-Corona tijdperk

De eerste helft van 2020 heeft Nederland op zijn kop gestaan… we zijn nog lang niet vanaf van Covid19, maar ok. Het leven lijkt weer iets normaler te worden. Gelukkig maar! En wat nemen we nu mee? Welke ervaringen nemen we mee uit deze, voor mij persoonlijk, meest bizarre periode uit het leven? Een van de grootste persoonlijke “lessen” voor mij, is het feit dat vertraging ook in Nederland mogelijk is. Als ik op pad ben, en dat begint écht bij de paspoortcontrole op Schiphol, gebeurt er iets met mij. Mijn voelsprieten gaan op standje ‘aan’, ik sta open voor alles wat er op mijn pad komt en ik geef me eraan over. Dat betekent ook dat ik vertraag, de stilte opzoek, me laat overweldigen door natuur en leegte, dankbaar word voor het gevoel van nietigheid dat me telkens weer overvalt. Vertragen dus… Het is fijn dat dat ook kan in Nederland, maar het neemt niets weg van het feit dat ik sta te trappelen om weer te mogen… geduld is een schone zaak.

De komende blogs gaan over Argentinië: een beschrijving van de bezienswaardigheden met een persoonlijk tintje. Niet te veel tekst, vooral ook mooie plaatjes en altijd met een opening voor een verzoek voor meer informatie: info@patiperra.com

Perfecte combinatie: Post-corona reizen & Ruta 40

Voortbordurend op bovenstaande weten we allemaal weer heel goed hoe fijn het is en hoeveel rust het geeft als er minder afleiding op straat is, wanneer het stil is, wanneer er niet zoveel gebeurt. Wil je dit nu vaker ervaren? Ontdek dan de Ruta 40 in Argentinië. Meer dan 5000km lang, van Noord naar Zuid of andersom. Deze weg kan je in één reis ontdekken, maar voor hen die geen 3 maanden vakantie hebben en die tóch op hun gemak de Ruta 40 willen bedwingen, is het aan te raden er een meerjarenproject van te maken.

Deze serie blogs is gemaakt voor de avontuurlijke en onafhankelijke reizigers. Een serie over de legendarische Ruta 40 die Patagonië en het Merengebied doorkruist, door de wijngaarden in de Mendoza-regio loopt en je meeneemt naar de prehistorie toen de dinosauriërs nog de dienst uitmaakten in dit deel van de wereld. De route eindigt in de surrealistische landschappen in het uiterste Noordwesten van Argentinië, waar namen als Humahuaca, Purmamarca en Abra Pampa niet anders kunnen dan tot de verbeelding spreken…

Wat is nu de enige constante factor van de Ruta 40?

Precies: het Andes-gebergte. De Ruta 40 loopt vrijwel continu parallel aan deze immense keten van bergen en vulkanen, en dat meer dan 5000km lang. Een autoweg, deels gravel de rest asfalt, leidt je langs bergen en gletsjers, oneindige vlakten, blauwe/turquoise meren en rivieren, rode, gele en grijs-witte woestijnen en bijzondere rots landschappen van Zuid naar Noord. Of van Noord naar Zuid uiteraard. Je kan het hele jaar door de Ruta 40 rijden, maar niet altijd overal.

Wat mij altijd weer verwondert en sprakeloos maakt? De oorverdovende stilte als je even uit je auto stapt en de motor uitzet… ¡Mágico Het meest noordelijke punt van de weg is La Quiaca bij de grens met Bolivia in de noordelijke provincie van Jujuy en het meest zuidelijke Punta Loyola in Rio Gallegos op de grens met Vuurland.

Ruta 40: opgedeeld in regio’s …

In welke bekende regio’s kunnen we de route nu opdelen?
– Patagonië met Ushuaia, El Calafate & El Chaltén. Ushuaia op Tierra de Fuego hoort er officieel niet bij, maar het is natuurlijk wel een goed punt om een reis te starten of finishen.
– Merengebied met plaatsen als Bariloche en San Martin de los Andes
– Het wijngebied rondom Mendoza met ten noorden het domein van de dinosauriërs
– Het Noordwesten: Salta, Cafayate, Purmamarca, Quebrada de Humahuaca en andere plaatsen met bijzondere prekoloniale namen

… en wat verbindt deze plaatsen? Precies: Niemandsland

Bovenstaande regio’s grenzen niet per definitie direct aan elkaar. Er is een verbinding nodig om de verschillende klimaatzones de kans te geven invloed uit te oefenen op het landschap en de mens. Ter verbinding van bovenstaande regio’s is er dan ook soms sprake van een stukje “niemandsland”. Dit zijn kilometers waar niet zoveel gebeurt, waar niet veel mensen wonen. Het is dan ook prachtig om, juist door de hele route te rijden, je een mooie indruk krijgt van heel Argentinië. Niet alleen de hoogtepunten zoals de Perito Moreno Gletsjer, de chocolade in Bariloche en het koloniale hart van Salta, maar ook van de wegen ernaartoe. Reizen gaat immers niet alleen om de bestemming… Toch?

De eerstvolgende blog gaat over het magische Patagonië.