Argentinië Ruta 40 Salta & het Noordwesten
Wat spreekt er nu meer tot de verbeelding dan een eindeloos lege weg door een ruig en weids of soms juist gesloten landschap. De Ruta 40 is een legendarische route en staat zeker in het lijstje van bekende autowegen in de wereld. Als je van indrukwekkende natuur, oorverdovende stilte, immense ruimte en surrealistische landschappen houdt, dan is dit dé weg die je ooit gereden moet hebben.
Deze serie blogs gaat over Argentinië: een beschrijving van de bezienswaardigheden met een persoonlijk tintje. Niet te veel tekst, vooral ook mooie plaatjes en altijd met een opening voor een verzoek om meer informatie: info@patiperra.com
Van Zuid naar Noord: Cafayate, Salta & Humahuaca
Een waarachtig mooie regio waar je niet zelden versteld zult staan van de kleuren van de bergen en de aarde… Dit is tevens de meest typische culturele Andes-regio in Argentinië in de zin dat je hier de kleurrijke mensen met hun geweven kleden vindt. Het is ook niet raar: deze regio grenst aan Bolivia waar we deze kleurigheid verwachten. De ruïnes bij Shinkal die dateren van vóór de Inca’s uit het vorige blog wijzen ook op een sterke culturele invloed uit het precolumbiaanse tijdperk. Officieel komt de Ruta 40 niet langs Salta. Toch kom je hier hoe dan ook om de huurauto in te leveren. De Ruta 40 gaat via San Antonio de los Cobres naar het noorden om vervolgens bij de Boliviaanse grens la Quiaca te eindigen.
Cafayate & Cachi
Wijnen, wijnen en nog eens wijnen… daar waar je in Mendoza vooral van de Malbec en rode wijnen hebt kunnen genieten, kom je hier aan in de witte wijn-regio. De Torrontés-druif komt hiervandaan en in vrijwel alle wijnhuizen kan je deze wijn hier proeven. Cafayate is een leuk en knus dorp waar alles om de wijn draait: heel vervelend… Het ligt op zo’n 1.600m hoogte en heeft daarmee een heel aangenaam klimaat. Huur eens een fiets en maak een stop bij verschillende wijnhuizen voor een rondleiding en proeverij. Ben je inmiddels een beetje klaar met de wijnen, maar nog wel zin in iets fris? Probeer dan een Cabernet- of een Torrontés-ijsje.
Het plaatsje Cachi wordt niet zo veel bezocht en dat maakt het voor mij altijd extra speciaal. Het is een klein koloniaal bergdorpje dat zo’n 5.000 inwoners telt (hoogte ca. 2.500m) en is gekenmerkt door witte huizen en een wit koloniaal plein in het centrum.
Er zijn 2 prachtige routes van Cafayate naar Salta:
- Via de Ruta 40 naar Cachi door de Valle Calchaquíes en de Quebrada de las Flechas naar Cachi. Vervolgens kan je door het NP Los Cardones waar immense cactussen staan doorsteken naar Salta.
- Via de Ruta 68 door de Quebrada de Cafayate of ook wel de Quebrada de las Conchas genaamd.
Beide opties zijn verbluffend. Een bezoek aan de Quebrada de Cafayate kan je eventueel ook nog inplannen vanuit Cafayate aangezien het niet ver van het dorp ligt. Voor de eerste optie heb je wel echt een auto nodig die hoger op de wielen staat, een 4×4 kan, maar hoeft niet perse. Ik weet uit eigen ervaring dat het hier niet handig is met een reguliere auto…
Salta
De hoofdstad van de gelijknamige provincie telt zo’n 650.000 inwoners en ligt op ca. 1.200m. De bijnaam van deze stad is niet voor niets “Salta la Linda” ofwel Salta de mooie. Het koloniaal centrum is prachtig met het typische schaakbordpatroon van het wegennet en het gemeentehuis (Cabildo) en de Kathedraal op het centrale plein dat hier Plaza 9 de Julio heet. De beroemde “Tren a las Nubes” of trein naar de wolken vertrekt iedere zaterdag vanuit Salta. De trein rijdt tot San Antonio de los Cobres gelegen aan de Ruta 40.
Purmamarca & Salinas Grandes
Dit plaatsje in de bergen een paar uur ten noorden van Salta staat bekend om de berg van 7 kleuren. Het is werkelijk een indrukwekkend gezicht om deze kleuren boven het dorp uit te zien stijgen. Daarnaast vindt hier ook een levendige markt plaats op het centrale pleintje en ook hier is “kleurrijk” het centrale woord/begrip.
Als je vanuit Purmamarca verder doorrijdt richting de Chileense grens kom je vanzelf bij de Salinas Grandes. Op grote hoogte ziet het landschap er hier heel anders uit: wit en blauw regeren hier het uitzicht. De zoutvlakten hier in het noorden van Argentinië liggen op zo’n 3.500 meter hoogte, het is er dus fris, maar het witte zout zorgt voor een magisch ‘sneeuw-effect’ zou ik bijna zeggen. Het zout dempt ook wat, net als sneeuw en de ijle lucht maakt het stil hier. Een picknick op de zoutvlakten is dan ook zeker een aanrader.
Niemandsland: Quebrada de Humahuaca, Tilcara en Pucará de Tilcara
De Quebrada de Humahuaca, gelegen ten noorden van Salta in de provincie Jujuy en grenzend aan Bolivia, is een brede kloof van zo’n 155km van noord naar zuid. Het landschap is uitgestrekt en kleurrijk tegelijkertijd. Voor de komst van de Spanjaarden zijn hier pre- en Incanederzettingen geweest die het gebied bevolkten. Pucará de Tilcara is hier een voorbeeld van.
In het uiterste noorden van de provincie Jujuy in La Quiaca eindigt de legendarische Ruta 40… een roadtrip van zo’n 5.000km komt hier ten einde. Dat wil niet zeggen dat heel Argentinië hiermee ontdekt is… er volgen nog een paar blogs over Buenos Aires en omgeving en de beroemden watervallen van Iguazu. Ook in het noorden vind je een wetlands gebied dat lijkt op de Pantanal in Brazilië. Onbekend voor velen, maar 100% de moeite waard! To be continued dus.
Tip: En hoe zit het nu precies met de wegen en de afstanden?
- Cafayate – Salta: 200km, asfalt
- Cafayate – Cachi: 160km, gravel (Ruta 40)
- Cachi – San Antonio de los Cobres: 150km, gravel (Ruta 40)
- Cachi – Salta: 165km, gravel (supermooie route door het NP los Cardones)
- Salta – Purmamarca: 160km, asfalt
- Salta – Humahuaca vallei/Abra Pampa: 300km, asfalt
- Salta – grens Bolivia/einde Ruta 40: 375km, asfalt
- San Antonio de los Cobres – La Quiaca: 445km, gravel (Ruta 40)
Interesse in een reis langs deze fameuze Ruta 40? Neem contact op en vraag naar de mogelijkheden.